α. Να απαγορευτεί = Να μην επιτρέπεται η πράξη της άμβλωσης, εκτός των περιπτώσεων πιθανής επιπλοκής στην υγεία της εγκύου ή βιασμού.
β. Άμβλωση = Η αφαίρεση του εμβρύου από τη μήτρα με αποτέλεσμα τον θάνατό του. Πραγματοποιείται σε πρώιμη ηλικία κυήσεως ( Διεθνές όριο : < 24 εβδομάδων ).
Σημείωση
Σήμερα στην Ελλάδα :
Ο ποινικός κώδικας ( άρθρο 304 ) επιτρέπει την άμβλωση με τη συναίνεση της εγκύου και μόνο αν πραγματοποιηθεί από μαιευτήρα - γυναικολόγο, με την παρουσία αναισθησιολόγου, σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα :
- Εντός των πρώτων 12 εβδομάδων : σε κάθε περίπτωση
- Εντός των πρώτων 19 εβδομάδων : στις περιπτώσεις βιασμού, αποπλάνησης ανήλικου, αιμομιξίας ή κατάχρησης ανήμπορης γυναίκας
- Εντός 24 εβδομάδων : αν υπάρχουν ενδείξεις γέννησης νεογνού με σημαντικά προβλήματα υγείας, λόγω σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου
- Χωρίς χρονικό περιορισμό : στις - ιατρικώς αποδεδειγμένες - περιπτώσεις σοβαρού κινδύνου της ζωής ή της ψυχικής / σωματικής υγείας της εγκύου και γέννησης νεογνού με σοβαρές δυσλειτουργίες.
Είναι ίσως από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα που απασχολούν τις κοινωνίες παγκοσμίως. Ένα θέμα με έντονες ηθικές πτυχές, που απασχολεί σε ίσο βαθμό κοινωνία, νομοθέτη αλλά και θρησκευτικούς φορείς. Αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο, κυρίως της σύγχρονης εποχής, που όμως έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας, στο βωμό της εγωιστικής φύσης του ανθρώπου. Συνεπώς υπερασπιζόμενη αυτή τη θέση η πλευρά του «Λόγου» αναφέρθηκε:
~> στους διάφορους προγεννητικούς ελέγχους που γίνονται με τη βοήθεια της τεχνολογίας, για την πρόγνωση γενετικών ασθενειών που πιθανόν να αναπτύξει το έμβρυο, σε μια πολύ μεταγενέστερη ηλικία. Έτσι πολλά έμβρυα σκοτώνονται με την πιθανότητα και μόνο εξέλιξης μιας ασθένειας.
~> στο αναφαίρετο δικαίωμα της κάθε γυναίκας να πράττει όπως η ίδια θεωρεί για το σώμα της, όμως κάπου το δικαίωμα αυτό συγκρούεται και με την μοναδικότητα του εμβρύου και το δικαίωμα στη ζωή καθώς και για μετέπειτα πάσης φύσεως προβλήματα υγείας.
~> πραγματικότητα, είναι, πως ακόμη και σήμερα εκτρώσεις λαμβάνουν χώρα με μοναδική αιτία την έλλειψη ενημέρωσης πάνω σε θέματα προστασίας κατά τη σεξουαλική επαφή. Στόχος της κοινωνίας θα πρέπει να είναι η πρόληψη και η εξάλειψη του φαινομένου αντί να προσπαθεί να βρει μια θέση πάνω στο θέμα.
Αυτό που απασχόλησε το debate είναι το κατά πόσον το έμβρυο αποτελεί μέρος του σώματος της γυναίκας και αν αυτή έχει το δικαίωμα να λαμβάνει αποφάσεις για το σώμα της συμπεριλαμβανομένου και του εμβρύου ή αν το έμβρυο αποτελεί ξεχωριστή ανθρώπινη οντότητα και θα πρέπει να προστατευθεί.
Η πλευρά του Αντιλόγου αναφέρθηκε στο δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση και επιλογή για το αν θα φέρει ένα παιδί στον κόσμο. Αυτή η επιλογή επηρεάζει αποφασιστικά το μέλλον τόσο της δικής της ζωής, όσο και του παιδιού. Επομένως, αν μια γυναίκα δεν έχει την ελευθερία της επιλογής, μπορεί να αναγκαστεί να μεγαλώσει ένα παιδί υπό ακατάλληλες συνθήκες, χωρίς δηλαδή την απαραίτητη συναισθηματική ετοιμότητα, την οικονομική ευχέρεια, ακόμη και βιώνοντας τον κοινωνικό στιγματισμό (στην περίπτωση π.χ. των μονογονεϊκών οικογενειών).
Στο ενδεχόμενο εγκυμοσύνης που προέρχεται από βιασμό, η γυναίκα θα έχει τη δυνατότητα να αναστρέψει το αποτέλεσμα της καταπάτησης της ελευθερίας που υπέστη και να απαλλαγεί απο το επακόλουθο συναισθηματικό βάρος.
Επιπλέον, η άμβλωση είναι το μέσο που χρησιμοποιείται στα πλαίσια του προγεννητικού ελέγχου, καθιστώντας τον πρακτικά αποτελεσματικό. Δίνεται, με αυτόν τον τρόπο, η δυνατότητα σε γονείς που είναι φορείς νοσημάτων να δοκιμάσουν να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί που δε θα είναι καταδικασμένο να ζήσει εξ’ αρχής με την ασθένεια των γονιών του. Ακόμη, σε περιπτώσεις που το έμβρυο διαγιγνώσκεται με κάποια μη αναστρέψιμη ή θανατηφόρα ασθένεια, η έκτρωση το γλυτώνει από μια ζωή κατά την οποία θα βιώνει τον πόνο συνειδητά.
Σε κοινωνίες όπου οι αμβλώσεις απαγορεύονται ή η πρόσβαση σε αυτές είναι δύσκολη, η ανάπτυξη παράνομων δικτύων που αναλαμβάνουν την ευθύνη αυτή είναι γεγονός. Πολλές φορές, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιούνται οι εκτρώσεις θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των γυναικών. Τέλος, η απαγόρευση των αμβλώσεων ενδέχεται να οδηγήσει στην αύξηση του αριθμού των παιδιών που μεγαλώνουν σε ιδρύματα ή ακόμη και στο εμπόριο των βρεφών που θα είναι ανεπιθύμητα από τις μητέρες τους .
Ορισμός :
ΑπάντησηΔιαγραφήα. Να απαγορευτεί = Να μην επιτρέπεται η πράξη της άμβλωσης, εκτός των περιπτώσεων πιθανής επιπλοκής στην υγεία της εγκύου ή βιασμού.
β. Άμβλωση = Η αφαίρεση του εμβρύου από τη μήτρα με αποτέλεσμα τον θάνατό του. Πραγματοποιείται σε πρώιμη ηλικία κυήσεως ( Διεθνές όριο : < 24 εβδομάδων ).
Σημείωση
Σήμερα στην Ελλάδα :
Ο ποινικός κώδικας ( άρθρο 304 ) επιτρέπει την άμβλωση με τη συναίνεση της εγκύου και μόνο αν πραγματοποιηθεί από μαιευτήρα - γυναικολόγο, με την παρουσία αναισθησιολόγου, σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα :
- Εντός των πρώτων 12 εβδομάδων : σε κάθε περίπτωση
- Εντός των πρώτων 19 εβδομάδων : στις περιπτώσεις βιασμού,
αποπλάνησης ανήλικου, αιμομιξίας ή κατάχρησης ανήμπορης γυναίκας
- Εντός 24 εβδομάδων : αν υπάρχουν ενδείξεις γέννησης νεογνού με σημαντικά προβλήματα υγείας, λόγω σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου
- Χωρίς χρονικό περιορισμό : στις - ιατρικώς αποδεδειγμένες - περιπτώσεις σοβαρού κινδύνου της ζωής ή της ψυχικής / σωματικής υγείας της εγκύου και γέννησης νεογνού με σοβαρές δυσλειτουργίες.
Δ.Μ.
Πηγή της σημείωσης : Wikipedia
ΑπάντησηΔιαγραφήΔ.Μ.
Είναι ίσως από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα που απασχολούν τις κοινωνίες παγκοσμίως. Ένα θέμα με έντονες ηθικές πτυχές, που απασχολεί σε ίσο βαθμό κοινωνία, νομοθέτη αλλά και θρησκευτικούς φορείς. Αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο, κυρίως της σύγχρονης εποχής, που όμως έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας, στο βωμό της εγωιστικής φύσης του ανθρώπου. Συνεπώς υπερασπιζόμενη αυτή τη θέση η πλευρά του «Λόγου» αναφέρθηκε:
ΑπάντησηΔιαγραφή~> στους διάφορους προγεννητικούς ελέγχους που γίνονται με τη βοήθεια της τεχνολογίας, για την πρόγνωση γενετικών ασθενειών που πιθανόν να αναπτύξει το έμβρυο, σε μια πολύ μεταγενέστερη ηλικία. Έτσι πολλά έμβρυα σκοτώνονται με την πιθανότητα και μόνο εξέλιξης μιας ασθένειας.
~> στο αναφαίρετο δικαίωμα της κάθε γυναίκας να πράττει όπως η ίδια θεωρεί για το σώμα της, όμως κάπου το δικαίωμα αυτό συγκρούεται και με την μοναδικότητα του εμβρύου και το δικαίωμα στη ζωή καθώς και για μετέπειτα πάσης φύσεως προβλήματα υγείας.
~> πραγματικότητα, είναι, πως ακόμη και σήμερα εκτρώσεις λαμβάνουν χώρα με μοναδική αιτία την έλλειψη ενημέρωσης πάνω σε θέματα προστασίας κατά τη σεξουαλική επαφή. Στόχος της κοινωνίας θα πρέπει να είναι η πρόληψη και η εξάλειψη του φαινομένου αντί να προσπαθεί να βρει μια θέση πάνω στο θέμα.
Αυτό που απασχόλησε το debate είναι το κατά πόσον το έμβρυο αποτελεί μέρος του σώματος της γυναίκας και αν αυτή έχει το δικαίωμα να λαμβάνει αποφάσεις για το σώμα της συμπεριλαμβανομένου και του εμβρύου ή αν το έμβρυο αποτελεί ξεχωριστή ανθρώπινη οντότητα και θα πρέπει να προστατευθεί.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πλευρά του Αντιλόγου αναφέρθηκε στο δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση και επιλογή για το αν θα φέρει ένα παιδί στον κόσμο. Αυτή η επιλογή επηρεάζει αποφασιστικά το μέλλον τόσο της δικής της ζωής, όσο και του παιδιού. Επομένως, αν μια γυναίκα δεν έχει την ελευθερία της επιλογής, μπορεί να αναγκαστεί να μεγαλώσει ένα παιδί υπό ακατάλληλες συνθήκες, χωρίς δηλαδή την απαραίτητη συναισθηματική ετοιμότητα, την οικονομική ευχέρεια, ακόμη και βιώνοντας τον κοινωνικό στιγματισμό (στην περίπτωση π.χ. των μονογονεϊκών οικογενειών).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο ενδεχόμενο εγκυμοσύνης που προέρχεται από βιασμό, η γυναίκα θα έχει τη δυνατότητα να αναστρέψει το αποτέλεσμα της καταπάτησης της ελευθερίας που υπέστη και να απαλλαγεί απο το επακόλουθο συναισθηματικό βάρος.
Επιπλέον, η άμβλωση είναι το μέσο που χρησιμοποιείται στα πλαίσια του προγεννητικού ελέγχου, καθιστώντας τον πρακτικά αποτελεσματικό. Δίνεται, με αυτόν τον τρόπο, η δυνατότητα σε γονείς που είναι φορείς νοσημάτων να δοκιμάσουν να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί που δε θα είναι καταδικασμένο να ζήσει εξ’ αρχής με την ασθένεια των γονιών του. Ακόμη, σε περιπτώσεις που το έμβρυο διαγιγνώσκεται με κάποια μη αναστρέψιμη ή θανατηφόρα ασθένεια, η έκτρωση το γλυτώνει από μια ζωή κατά την οποία θα βιώνει τον πόνο συνειδητά.
Σε κοινωνίες όπου οι αμβλώσεις απαγορεύονται ή η πρόσβαση σε αυτές είναι δύσκολη, η ανάπτυξη παράνομων δικτύων που αναλαμβάνουν την ευθύνη αυτή είναι γεγονός. Πολλές φορές, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιούνται οι εκτρώσεις θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των γυναικών. Τέλος, η απαγόρευση των αμβλώσεων ενδέχεται να οδηγήσει στην αύξηση του αριθμού των παιδιών που μεγαλώνουν σε ιδρύματα ή ακόμη και στο εμπόριο των βρεφών που θα είναι ανεπιθύμητα από τις μητέρες τους .