Για να κάνω μια αρχή θα παραθέσω από ένα επιχείρημα για την κάθε πλευρά, το οποίο ακούστηκε στον χθεσινό αγώνα. Διευκρινιστικά να αναφέρω πως δημόσια πρόσωπα μπορεί κανείς να θεωρήσει εκτός από τους πολιτικούς, τους καλλιτέχνες, τους διανοούμενους, κλπ.. Επίσης η ιδιωτική ζωή περιλαμβάνει οικονομικά στοιχεία, κοινωνικό περίγυρο, οικογενειακή κατάσταση και προσωπική ζωή. Από την πλευρά του λόγου το βασικότερο επιχείρημα που ακούστηκε είναι ότι μέσω αυτής της διαδικασίας υπάρχει κατά κάποιον τρόπο καλύτερος έλεγχος πάνω σε πρόσωπα τα οποία διαχειρίζονται κρίσιμα θέματα του κράτους. Το τελευταίο καιρό έχουν βγει στην δημοσιότητα αρκετά σκάνδαλα που εμπλέκουν πολιτικούς και αφορούν μίζες, σχέσεις διαπλοκής, και πελατειακές σχέσεις με επιχειρήσεις και επιχειρηματίες. Αν οι πολιτικοί ήταν υποχρεωμένοι να δέχονται την δημοσίευση όλων των οικονομικών στοιχείων τους αναλυτικά αλλά και την προβολή των κοινωνικών τους επαφών, η κοινωνία θα μπορούσε να είναι καλύτερα ενημερωμένη και να λειτουργεί τόσο αποτρεπτικά αλλά και να απονέμει πολιτική δικαιοσύνη σε πολιτικούς. Από τον αντίλογο τώρα ένα επιχείρημα που ακούσαμε είναι το γεγονός πως ένα τέτοιο μέτρο είναι αντισυνταγματικό και δεν σέβεται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Ο κάθε ένας από εμάς έχει την ανάγκη και αυτό προστατεύεται από το σύνταγμα να έχει ένα προσωπικό του χώρο, δηλαδή να διαθέτει ένα κύκλο επαφών, μια προσωπική και οικογενειακή ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας μέσα στα οποία θα βρίσκει καταφύγιο όπως κάθε άλλος άνθρωπος. Είναι λοιπόν απαραίτητη λοιπόν η ιδιωτική ζωή και στα δημόσια πρόσωπα καθώς πάνω απ' όλα είναι άνθρωποι.
Περιμένουμε λοιπόν όλους σας να παραθέσετε τα επιχειρήματά σας, τις αντικρούσεις σας αλλά και κάθε σκέψη σας πάνω στο θέμα.
Το επιχείρημα αυτό του λόγου αναλύθηκε στον αγώνα περισσότερο με μια λεπτομερή αναφορά στις συνέπειες που θα υπάρξουν αν πετύχουμε καλύτερο έλεγχο των πολιτικών. Πράγματα που ακούστηκαν ήταν: α. Το μέτρο αυτό αποτελεί μια μορφή ελέγχου προς τους πολιτικούς, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει έστω και σε κάποιο στοιχειώδη βαθμό, στην καταπολέμηση μελλοντικών σκανδάλων και γενικότερα ενεργειών που χαρακτηρίζονται από κακοδιαχείριση της πολιτικής εξουσίας (και φυσικά των πόρων του κράτους). β. Σήμερα, οι περισσότεροι πολιτικοί θεωρούνται διεφθαρμένοι και κατηγορούνται από την κοινωνία. Με αυτό το μέτρο αποδεικνύουν την τιμιότητά τους (όσοι είναι τίμιοι). Έτσι αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα γενικότερα, αλλά και στους πολιτικούς, οι οποίοι αν και άξιοι, έχουν στιγματιστεί από τους "συναδέλφους" τους. Αυτό βοηθά και τους πολίτες και τους πολιτικούς. γ. Οι πολίτες πλέον θα νιώθουν δικαιωμένοι, καθώς θα υπάρξει επιτέλους μια πιο ουσιαστική προσπάθεια για εξυγίανση του πολιτικού σκηνικού ως απάντηση στην συγκάλυψη που επικρατεί τα τελευταία χρόνια. δ. Οι κυβερνήσεις και οι αγορές στο εξωτερικό θα αλλάξουν τη στάση τους απέναντι στην Ελλάδα, αφού πλέον θα υπάρχει εμπιστοσύνη προς την ελληνική κυβέρνηση και πολιτική. (παρακαλώ, ας χτυπήσει κάποιος αυτό το τελευταίο επιχείρημα!)
α. Ο έλεγχος για τα πολιτικά πρόσωπα και την αποφυγή σκανδάλων υπάρχει μέσω του 'Πόθεν Έσχες'.
β. Η αποκάλυψη περισσότερων σκανδάλων ενέχει τον κίνδυνο του βαθύτερου στιγματισμού της χώρας και την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης προς την ελληνική κυβέρνηση και πολιτική αποό τις κυβερνήσεις και αγορές του εξωτερικού, καταστρέφοντας έτσι και τισ τελευταιές ελπίδας της χώρας να ανακάμψει στα μάτια τους.
γ. Επιρρεάζεται αρνητικα η κοινή γνώμη διότι:
1. Εντύνεται η καχυποψία και το κοινό τείνει να καταδικάζει προτού δικάσει με αποτέλεσμα να στιγματίζει τα άτομα ( σκάνδαλο με τις φωτογραφίες τησ Κειτ Μιντλεντον - Στιγματίζει την ίδια και ολόκληρη την βασιλική οικογένεια. ό,τι και να κάνει θα την καταδιώκει για το υπόλοιπο της ζωής της) .
2. Στην περίπτωση των πολιτικών έχουμε τη δημιουργία αρνητικώ νπροτύπων και τη προβολή αυτών αφού τα άτομα που δημιουργούν τους νόμους ανομούν περνάει το μήνυμα στους πολίτες ότι η ανομία είναι αποδεκτή. --> Συνεπώς υπάρχει κίνδυνος να αυξηθούν τα φαινόμενα π.χ. φοροδιαφυγής . 3. Κρίση και κατάκριση των δημοσίων προσώπων με βάση την προσωπική τους ζωή και όχι βάσει των ικανοτήτων ή ταλέντων τους αλλά των επιλογών στην προσωπική τους ζωή. Χαρακτηριστικό παράδειγμααυτό του 42ου προέδρου των ΗΠΑ Ουίλλιαμ Τζέφφερσον "Μπιλ" Κλίντον και του σκανδάλου που ξέσπασε για την εξωσυζυγική του σχέση με τη Monica Lewinsky εντός του Λευκού Οίκου. Όχι μόνο του κόστισε τις επόμενες προεδρικές εκλογές τις οποίες έχασε από τον Τζορτζ Ο. Μπους αλλά ακόμα και 14 χρόνια μετά αυτή τη φορά από την ίδια τη Lewinsky και το βιβλίο της δεν μπορεί να ξεφύγει από τα λάθη του παρελθόντος. Να σημειωθεί ότι ο Κλίντον προέδρευσε στην μακρύτερη περίοδο οικονομικής ανάπτυξης εν καιρώ ειρήνης στην Αμερικανική ιστορία, απόδειξη ότι το κοινό τον έκρινε με βάση την προσωπική του ζωή και όχι τις πολιτικές του ικανότητες.
δ. Σε κάθε περίπτωση οι γραμμές είναι πολύ λεπτές και ο λόγος φαίντεται να επιθυμεί να παίξει με τις λέξεις. Ποιός εγγυάται ότι θα σταματήσουν οι έλεγχοι μόνο σε οικονομικά και δεν θα παραβιαστούν οι προσωπικές τους ζωές και οι προσωπικές ζωές των οικογενειών τους. Συχνά δεν επιρρεάζονται μόνο τα δημόσια πρόσωπα αλλά και οι οικογένειες τους.
α. Το γεγονός ότι υπάρχει ο οικονομικός έλεγχος μέσω του πόθεν έσχες δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι επιχείρημα του αντιλόγου. Είναι μια μορφή δημοσιοποίησης προσωπικών στοιχείων. Μάλιστα η ομάδα του λόγου θα μπορούσε να πει πως το μέτρο αυτό κινείται και στην σωστή κατεύθυνση αν και πιθανόν χρειάζεται να δίνεται περισσότερη δημοσιότητα αλλά και να διεξάγεται εντατικότερος έλεγχος.
β. Οι διεθνείς παράγοντες σε καμία περίπτωση δεν ενδιαφέρονται για το αν υπάρχει δημοσιοποίηση στοιχείων των πολιτικών. Δεν πρόκειται ούτε να στιγματίσουν, ούτε να συγχαρούν την χώρα γι αυτό. Στα πλαίσια της διεθνούς πολιτικής και οικονομίας, οι εξωτερικοί παράγοντες επιδιώκουν μια ευνοϊκή προς αυτούς χάραξη πολιτικής. Δεν αφορά κανέναν αν ο ελληνικός λαός ξέρει την ζωή των πολιτικών, ειδικά από την στιγμή που αρκετές φορές πολιτικοί και παράγοντες από το εξωτερικό συναλλάσσονται "κάτω από το τραπέζι".
γ. Ως προς το αν επηρεάζεται αρνητικά η κοινή γνώμη, θα πρέπει να εξετάσουμε αν αυτό είναι όντως κακό. Η δημοσιοποίηση ενός σκανδάλου όπως αυτά που αναφέρθηκαν δεν είναι αναγκαίο ότι λειτουργεί αρνητικά. Είναι νομίζω σημαντικό το να σημειωθεί πως οι πολιτικοί είναι κάτι παραπάνω από managers και η χώρα δεν είναι απλά μια εταιρεία. Συνεπώς δεν έχει σημασία απλά η διαχείριση κάποιων εσόδων και εξόδων αλλά ένας πολιτικός θα πρέπει να εμπνέει και να ηγείται. Αυτό σχετίζεται με αρετές ,αξίες και εμπιστοσύνη σε ιδανικά πέρα από στείρες ικανότητες. Αν κάποιος υποπίπτει σε σκάνδαλα όπως του Κλίντον, μπορεί να μην διαθέτει τα χαρακτηριστικά ενός ολοκληρωμένου ηγέτη που ο λαός θα ήθελε να ακολουθεί και συνεπώς δικαίως να κρίνεται ακατάλληλος για ηγεσία.
"Στην περίπτωση των πολιτικών έχουμε τη δημιουργία αρνητικών προτύπων και την προβολή αυτών αφού τα άτομα που δημιουργούν τους νόμους ανομούν περνάει το μήνυμα στους πολίτες ότι η ανομία είναι αποδεκτή. --> Συνεπώς υπάρχει κίνδυνος να αυξηθούν τα φαινόμενα π.χ. φοροδιαφυγής" Μπορούμε να το δούμε και ανάποδα! Οι πολίτες ξέρουν ότι αρκετοί πολιτικοί ανομούν, βλέπουν όμως ότι κανείς τους δεν τιμωρείται--> Συνεπώς, υπάρχει κίνδυνος να αυξηθούν εκείνοι που ανομούν, αφού βλέπουν την ατιμωρησία ακόμη και σε επίπεδο κυβερνώντων!
Για να κάνω μια αρχή θα παραθέσω από ένα επιχείρημα για την κάθε πλευρά, το οποίο ακούστηκε στον χθεσινό αγώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιευκρινιστικά να αναφέρω πως δημόσια πρόσωπα μπορεί κανείς να θεωρήσει εκτός από τους πολιτικούς, τους καλλιτέχνες, τους διανοούμενους, κλπ.. Επίσης η ιδιωτική ζωή περιλαμβάνει οικονομικά στοιχεία, κοινωνικό περίγυρο, οικογενειακή κατάσταση και προσωπική ζωή.
Από την πλευρά του λόγου το βασικότερο επιχείρημα που ακούστηκε είναι ότι μέσω αυτής της διαδικασίας υπάρχει κατά κάποιον τρόπο καλύτερος έλεγχος πάνω σε πρόσωπα τα οποία διαχειρίζονται κρίσιμα θέματα του κράτους. Το τελευταίο καιρό έχουν βγει στην δημοσιότητα αρκετά σκάνδαλα που εμπλέκουν πολιτικούς και αφορούν μίζες, σχέσεις διαπλοκής, και πελατειακές σχέσεις με επιχειρήσεις και επιχειρηματίες. Αν οι πολιτικοί ήταν υποχρεωμένοι να δέχονται την δημοσίευση όλων των οικονομικών στοιχείων τους αναλυτικά αλλά και την προβολή των κοινωνικών τους επαφών, η κοινωνία θα μπορούσε να είναι καλύτερα ενημερωμένη και να λειτουργεί τόσο αποτρεπτικά αλλά και να απονέμει πολιτική δικαιοσύνη σε πολιτικούς.
Από τον αντίλογο τώρα ένα επιχείρημα που ακούσαμε είναι το γεγονός πως ένα τέτοιο μέτρο είναι αντισυνταγματικό και δεν σέβεται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Ο κάθε ένας από εμάς έχει την ανάγκη και αυτό προστατεύεται από το σύνταγμα να έχει ένα προσωπικό του χώρο, δηλαδή να διαθέτει ένα κύκλο επαφών, μια προσωπική και οικογενειακή ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας μέσα στα οποία θα βρίσκει καταφύγιο όπως κάθε άλλος άνθρωπος. Είναι λοιπόν απαραίτητη λοιπόν η ιδιωτική ζωή και στα δημόσια πρόσωπα καθώς πάνω απ' όλα είναι άνθρωποι.
Περιμένουμε λοιπόν όλους σας να παραθέσετε τα επιχειρήματά σας, τις αντικρούσεις σας αλλά και κάθε σκέψη σας πάνω στο θέμα.
Το επιχείρημα αυτό του λόγου αναλύθηκε στον αγώνα περισσότερο με μια λεπτομερή αναφορά στις συνέπειες που θα υπάρξουν αν πετύχουμε καλύτερο έλεγχο των πολιτικών. Πράγματα που ακούστηκαν ήταν:
ΑπάντησηΔιαγραφήα. Το μέτρο αυτό αποτελεί μια μορφή ελέγχου προς τους πολιτικούς, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει έστω και σε κάποιο στοιχειώδη βαθμό, στην καταπολέμηση μελλοντικών σκανδάλων και γενικότερα ενεργειών που χαρακτηρίζονται από κακοδιαχείριση της πολιτικής εξουσίας (και φυσικά των πόρων του κράτους).
β. Σήμερα, οι περισσότεροι πολιτικοί θεωρούνται διεφθαρμένοι και κατηγορούνται από την κοινωνία. Με αυτό το μέτρο αποδεικνύουν την τιμιότητά τους (όσοι είναι τίμιοι). Έτσι αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα γενικότερα, αλλά και στους πολιτικούς, οι οποίοι αν και άξιοι, έχουν στιγματιστεί από τους "συναδέλφους" τους. Αυτό βοηθά και τους πολίτες και τους πολιτικούς.
γ. Οι πολίτες πλέον θα νιώθουν δικαιωμένοι, καθώς θα υπάρξει επιτέλους μια πιο ουσιαστική προσπάθεια για εξυγίανση του πολιτικού σκηνικού ως απάντηση στην συγκάλυψη που επικρατεί τα τελευταία χρόνια.
δ. Οι κυβερνήσεις και οι αγορές στο εξωτερικό θα αλλάξουν τη στάση τους απέναντι στην Ελλάδα, αφού πλέον θα υπάρχει εμπιστοσύνη προς την ελληνική κυβέρνηση και πολιτική.
(παρακαλώ, ας χτυπήσει κάποιος αυτό το τελευταίο επιχείρημα!)
Από την πλευρά του αντιλόγου:
ΑπάντησηΔιαγραφήα. Ο έλεγχος για τα πολιτικά πρόσωπα και την αποφυγή σκανδάλων υπάρχει μέσω του 'Πόθεν Έσχες'.
β. Η αποκάλυψη περισσότερων σκανδάλων ενέχει τον κίνδυνο του βαθύτερου στιγματισμού της χώρας και την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης προς την ελληνική κυβέρνηση και πολιτική αποό τις κυβερνήσεις και αγορές του εξωτερικού, καταστρέφοντας έτσι και τισ τελευταιές ελπίδας της χώρας να ανακάμψει στα μάτια τους.
γ. Επιρρεάζεται αρνητικα η κοινή γνώμη διότι:
1. Εντύνεται η καχυποψία και το κοινό τείνει να καταδικάζει προτού δικάσει με αποτέλεσμα να στιγματίζει τα άτομα ( σκάνδαλο με τις φωτογραφίες τησ Κειτ Μιντλεντον - Στιγματίζει την ίδια και ολόκληρη την βασιλική οικογένεια. ό,τι και να κάνει θα την καταδιώκει για το υπόλοιπο της ζωής της) .
2. Στην περίπτωση των πολιτικών έχουμε τη δημιουργία αρνητικώ νπροτύπων και τη προβολή αυτών αφού τα άτομα που δημιουργούν τους νόμους ανομούν περνάει το μήνυμα στους πολίτες ότι η ανομία είναι αποδεκτή. --> Συνεπώς υπάρχει κίνδυνος να αυξηθούν τα φαινόμενα π.χ. φοροδιαφυγής
.
3. Κρίση και κατάκριση των δημοσίων προσώπων με βάση την προσωπική τους ζωή και όχι βάσει των ικανοτήτων ή ταλέντων τους αλλά των επιλογών στην προσωπική τους ζωή. Χαρακτηριστικό παράδειγμααυτό του 42ου προέδρου των ΗΠΑ Ουίλλιαμ Τζέφφερσον "Μπιλ" Κλίντον και του σκανδάλου που ξέσπασε για την εξωσυζυγική του σχέση με τη Monica Lewinsky εντός του Λευκού Οίκου. Όχι μόνο του κόστισε τις επόμενες προεδρικές εκλογές τις οποίες έχασε από τον Τζορτζ Ο. Μπους αλλά ακόμα και 14 χρόνια μετά αυτή τη φορά από την ίδια τη Lewinsky και το βιβλίο της δεν μπορεί να ξεφύγει από τα λάθη του παρελθόντος. Να σημειωθεί ότι ο Κλίντον προέδρευσε στην μακρύτερη περίοδο οικονομικής ανάπτυξης εν καιρώ ειρήνης στην Αμερικανική ιστορία, απόδειξη ότι το κοινό τον έκρινε με βάση την προσωπική του ζωή και όχι τις πολιτικές του ικανότητες.
δ. Σε κάθε περίπτωση οι γραμμές είναι πολύ λεπτές και ο λόγος φαίντεται να επιθυμεί να παίξει με τις λέξεις. Ποιός εγγυάται ότι θα σταματήσουν οι έλεγχοι μόνο σε οικονομικά και δεν θα παραβιαστούν οι προσωπικές τους ζωές και οι προσωπικές ζωές των οικογενειών τους. Συχνά δεν επιρρεάζονται μόνο τα δημόσια πρόσωπα αλλά και οι οικογένειες τους.
Ας παραθέσω μερικές αντικρούσεις για τα παραπάνω:
ΑπάντησηΔιαγραφήα. Το γεγονός ότι υπάρχει ο οικονομικός έλεγχος μέσω του πόθεν έσχες δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι επιχείρημα του αντιλόγου. Είναι μια μορφή δημοσιοποίησης προσωπικών στοιχείων. Μάλιστα η ομάδα του λόγου θα μπορούσε να πει πως το μέτρο αυτό κινείται και στην σωστή κατεύθυνση αν και πιθανόν χρειάζεται να δίνεται περισσότερη δημοσιότητα αλλά και να διεξάγεται εντατικότερος έλεγχος.
β. Οι διεθνείς παράγοντες σε καμία περίπτωση δεν ενδιαφέρονται για το αν υπάρχει δημοσιοποίηση στοιχείων των πολιτικών. Δεν πρόκειται ούτε να στιγματίσουν, ούτε να συγχαρούν την χώρα γι αυτό. Στα πλαίσια της διεθνούς πολιτικής και οικονομίας, οι εξωτερικοί παράγοντες επιδιώκουν μια ευνοϊκή προς αυτούς χάραξη πολιτικής. Δεν αφορά κανέναν αν ο ελληνικός λαός ξέρει την ζωή των πολιτικών, ειδικά από την στιγμή που αρκετές φορές πολιτικοί και παράγοντες από το εξωτερικό συναλλάσσονται "κάτω από το τραπέζι".
γ. Ως προς το αν επηρεάζεται αρνητικά η κοινή γνώμη, θα πρέπει να εξετάσουμε αν αυτό είναι όντως κακό. Η δημοσιοποίηση ενός σκανδάλου όπως αυτά που αναφέρθηκαν δεν είναι αναγκαίο ότι λειτουργεί αρνητικά. Είναι νομίζω σημαντικό το να σημειωθεί πως οι πολιτικοί είναι κάτι παραπάνω από managers και η χώρα δεν είναι απλά μια εταιρεία. Συνεπώς δεν έχει σημασία απλά η διαχείριση κάποιων εσόδων και εξόδων αλλά ένας πολιτικός θα πρέπει να εμπνέει και να ηγείται. Αυτό σχετίζεται με αρετές ,αξίες και εμπιστοσύνη σε ιδανικά πέρα από στείρες ικανότητες. Αν κάποιος υποπίπτει σε σκάνδαλα όπως του Κλίντον, μπορεί να μην διαθέτει τα χαρακτηριστικά ενός ολοκληρωμένου ηγέτη που ο λαός θα ήθελε να ακολουθεί και συνεπώς δικαίως να κρίνεται ακατάλληλος για ηγεσία.
Αντίκρουση σε επιχείρημα του αντίλογου!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Στην περίπτωση των πολιτικών έχουμε τη δημιουργία αρνητικών προτύπων και την προβολή αυτών αφού τα άτομα που δημιουργούν τους νόμους ανομούν περνάει το μήνυμα στους πολίτες ότι η ανομία είναι αποδεκτή. --> Συνεπώς υπάρχει κίνδυνος να αυξηθούν τα φαινόμενα π.χ. φοροδιαφυγής"
Μπορούμε να το δούμε και ανάποδα! Οι πολίτες ξέρουν ότι αρκετοί πολιτικοί ανομούν, βλέπουν όμως ότι κανείς τους δεν τιμωρείται--> Συνεπώς, υπάρχει κίνδυνος να αυξηθούν εκείνοι που ανομούν, αφού βλέπουν την ατιμωρησία ακόμη και σε επίπεδο κυβερνώντων!